പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിലെ ഭാഷയെക്കുറിച്ച് ഒരു സംവാദം

സംവാദത്തിന് കാരണമായ പോസ്റ്റ്‌

 തേജസ് പത്രത്തില്‍ വന്ന ഒരു  

വാര്‍തയെച്ചൊല്ലി നടന്ന സംവാദം

 

വഴി തെറ്റുന്ന മലയാളപത്രപ്രവര്‍തനവും

 തേജസ്‌ പത്രത്തിനൊരു വക്കാലതും

കഴിഞ്ഞ ദിവസം വ്യാപകമായി പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെട്ട ഒരു പോസ്‌റ്റാണ്‌ മുകളില്‍ കൊടുത്ത ചിത്രത്തോടൊപ്പമുള്ളത്‌. പെഷവാര്‍ ദുരന്തവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട്‌ തേജസ്‌ ഓണ്‍ലൈനില്‍ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട ഒരു വാര്‍ത്തയാണ്‌ അതിന്റെ വിമര്‍ശകരെ പ്രകോപിച്ചിച്ചത്‌. പാകിസ്‌താന്‍ താലിബാന്‍കാരെ ആയുധധാരികള്‍, സൈനികവേഷധാരികള്‍, എന്നൊക്കെ തേജസ്‌ ഓണ്‍ലൈന്‍ വിശേഷിപ്പിച്ചതാണ്‌ കൂടുതല്‍ പ്രകോപനം ഉണ്ടാക്കിയത്‌. തേജസ്‌ പത്രത്തിന്റെ ഓണ്‍ലൈന്‍ ചുമതല വഹിക്കുന്ന ഒരാളെന്ന നിലയില്‍ ഇത്‌ വിശദീകരിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന്‌ സുഹൃത്തുക്കള്‍ നേരിട്ടും ഫോണിലൂടെയും ആവശ്യപ്പെടുകയുണ്ടായി. അതില്‍ ചിലര്‍ പ്രകോപിതരും മറ്റു ചിലര്‍ സംശയാലുക്കളും പിന്നെയും ചിലര്‍ ആ നിലപാടിനോട്‌ ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്നവരുമായിരുന്നു. ഇത്രയുമായ സ്ഥിതിയ്‌ക്ക്‌ അത്‌ വിശദീകരിക്കേണ്ടത്‌ എന്റെ ധാര്‍മികമായ ഉത്തരവാദിത്തമായി മാറിക്കഴിഞ്ഞു. അതിനുള്ള ശ്രമമാണ്‌ താഴെ.

വാര്‍ത്ത ഷെയര്‍ ചെയ്‌തവരും വെറുതെ വായിച്ചു വിട്ടവരും ശ്രദ്ധിക്കാതിരുന്ന ഒരു കാര്യത്തിലേക്ക്‌ ഞാന്‍ വായനക്കാരുടെ ശ്രദ്ധ ക്ഷണിക്കട്ടേ. ആ വാര്‍ത്ത ശ്രദ്ധിച്ചു വായിച്ചാല്‍ ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാകും. ആ വാര്‍ത്ത അപ്‌ലോഡ്‌ ചെയ്‌തിരിക്കുന്നത്‌ 16 ാം തിയതി 2 മണി കഴിഞ്ഞ്‌ 7 മിനിട്ടുള്ളപ്പോഴാണ്‌. ഷെയര്‍ ചെയ്യപ്പെട്ട ചിത്രത്തില്‍ അത്‌ വ്യക്തമായി കാണാം.

പെഷവാറില്‍ ആക്രമണം നടക്കുന്നത്‌ പത്തരയ്‌ക്കു ശേഷമാണ്‌. ആ വാര്‍ത്ത വ്യാപകമായി പുറത്തെത്തുന്നതാകട്ടെ ഉച്ചയ്‌ക്കു ശേഷവും. അതുവരെയും അവിടവിടെ ചില പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ കണ്ടിരുന്നെങ്കിലും സാധാരണ ബോംബ്‌ സ്‌ഫോടനം പോലെയാണ്‌ പല പത്രങ്ങളും അത്‌ കൈകാര്യം ചെയ്‌തത്‌. സ്‌കൂളിലാണെന്ന്‌ പലരുടെയും വാര്‍ത്തയ്‌ക്കുള്ളിലുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ആ വ്യൂ അത്ര ശ്രദ്ധനേടിയിരുന്നില്ല. മലയാളത്തിലെത്തെന്നെ പ്രധാന പത്രങ്ങള്‍ അവരുടെ ഓണ്‍ലൈനില്‍ ഈ ആസ്‌പക്‌റ്റ്‌ ഹൈലൈറ്റ്‌ ചെയ്‌തിരുന്നില്ലെന്ന്‌ ആ സമയത്ത്‌ വാര്‍ത്ത വായിച്ചിരിക്കാനിടയുള്ളവര്‍ കണ്ടിരിക്കും. ( ഇത്‌ തേജസ്‌ ചെയ്‌തതിന്‌ ന്യായീകരണമായി പറയുന്നതല്ല. ഇതൊരു വാദമുഖവുമല്ല)

പതിനൊന്നു മണിക്കു ശേഷം വാര്‍ത്ത സജീവമായതോടെ ഞങ്ങളും ഈ വാര്‍ത്ത ശ്രദ്ധിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ആക്രമണം നടക്കുന്നത്‌ സ്‌കൂളിലും മരിച്ചവരില്‍ കുട്ടികളുമുണ്ട്‌ എന്നതായിരുന്നു വാര്‍ത്ത. പല ഓണ്‍ലൈന്‍ പത്രങ്ങളും പ്രിന്റ്‌ പത്രങ്ങളും (ഇംഗ്ലീഷ്‌) അവരുടെ സൈറ്റില്‍ മിലിറ്റന്റ്‌, ഗണ്‍മെന്‍ തുടങ്ങിയവര്‍ ആക്രമണം നടത്തി എന്നാണ്‌ വിശേഷിപ്പിച്ചു കണ്ടത്‌. അതേ ആങ്കിളില്‍ തന്നെയാണ്‌ ഞങ്ങളും വാര്‍ത്തയെ വിലയിരുത്തിയത്‌. ഇതിനു പിന്നില്‍ ആരാണെന്ന കാര്യത്തില്‍ വ്യക്തതയില്ലായിരുന്നു. പാകിസ്‌താന്‍ സര്‍ക്കാരിന്റെ വിലയിരുത്തലും കണ്ടില്ല. അതിനിടയിലാണ്‌ താലിബാന്‍ ഏറ്റെടുത്തുന്നുവെന്ന വാര്‍ത്ത പുറത്തു വന്നത്‌. ആദ്യം അത്‌ ചില സൈറ്റുകളില്‍ സൂചനയായാണ്‌ കണ്ടത്‌. എത്രമാത്രം വിശ്വസിക്കാമെന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ ഉറപ്പും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഇതായിരുന്നു ഞങ്ങള്‍ വാര്‍ത്ത എഴുതുന്ന പന്ത്രണ്ടിനും ഒന്നരക്കുമിടയിലുള്ള അവസ്ഥ.
ഞങ്ങളുടെ വാര്‍ത്തയുടെ ലോജിക്‌ ഇങ്ങനെയായിരുന്നു. സ്‌കൂളില്‍ ആക്രമണം നടത്തി. നടത്തിയത്‌ ആരായിരുന്നു? ആയുധധാരികളായ ഒരു സംഘം. ആളുകളെ ബന്ദികളാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. സൈനിക വേഷം ധരിച്ചവായിരുന്നു. സൈനികരല്ല. ആയിരുന്നെങ്കില്‍ സൈന്യം വളയേണ്ടല്ലോ. ഏറ്റവും അവസാനം ലഭിച്ച സൂചന പാക്‌ താലിബാന്‍ ഏറ്റെടുത്തു എന്നതായിരുന്നു. അവരുടെ വീഡിയോയോ സ്റ്റേറ്റ്‌ മെന്റോ പത്രങ്ങള്‍ ഉദ്ധരിച്ചു കണ്ടില്ല. എങ്കിലും അതൊരു വാര്‍ത്തയാണ്‌. അക്കാര്യം വാര്‍ത്തയില്‍ സൂചിപ്പേക്കണ്ടതുണ്ട്‌. താലിബന്‍ ആക്രമണത്തിന്റെ ഉത്തരവാദിത്തം ഏറ്റെടുത്തു എന്ന്‌ റിപോര്‍ട്ട്‌ ഉണ്ട്‌ എന്ന അവസാന വാചകം അങ്ങനെയാണ്‌ വാര്‍ത്തയില്‍ ഇടം പിടിക്കുന്നത്‌. ഇക്കാര്യമെല്ലാം ഞങ്ങളുടെ വാര്‍ത്തയില്‍ ഉണ്ട്‌.
ഇനി വിമര്‍ശകരുടെ വാദങ്ങള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുക:

1. താലിബാന്റെ പേര്‌ വാര്‍ത്തയില്‍ ഹൈലൈറ്റ്‌ ചെയ്‌തില്ല.
2. ഭീകരവാദികള്‍(തീവ്രവാദി) എന്ന്‌ ഉപയോഗിച്ചില്ല

1. മലയാളത്തിലെ തെറ്റായ പത്രപ്രവര്‍ത്തനശൈലിയുടെ മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്‌ ഈ വിമര്‍ശനം. ഒരു വാര്‍ത്ത പുറത്തുവരുമ്പോള്‍ തന്നെ അതില്‍ തീരുമാനമെടുക്കേണ്ടത്‌ പത്രപ്രവര്‍ത്തകരും പത്രങ്ങളുമാണെന്ന ഒരു ബോധം എങ്ങനെയോ മലയാളികളില്‍ വന്നു ചേര്‍ന്നിട്ടുണ്ട്‌. ഉത്തരവാദികള്‍ ആരാണെന്ന്‌ അവര്‍ ആദ്യമേ തീരുമാനിക്കും. അതിന്‌ പ്രത്യേകിച്ച്‌ തെളിവുകളൊന്നും വേണ്ടെന്ന്‌ അവര്‍ കരുതുന്നു. ഇനി അക്കാര്യം പോലിസാണ്‌ പറഞ്ഞതെങ്കില്‍ അത്‌ പോലിസ്‌ പറഞ്ഞു എന്നല്ല മലയാളത്തിലെ പത്രങ്ങള്‍ എഴുതുക, സത്യം അതാണെന്ന മട്ടിലാണ്‌ എഴുത്ത്‌. മലയാളപത്രങ്ങള്‍ ഈ ശീലം ദീര്‍ഘകാലം പിന്‍തുടര്‍ന്നതിനാലായിരിക്കാം വായനക്കാരും ഈ രീതി പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്‌.

പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ഏറ്റവും മികച്ച ശൈലി ഉപയോഗിച്ച്‌ എഴുതിയിരിക്കുന്ന വാര്‍ത്തയാണ്‌ ഇത്‌ (thejas). ഈ വാര്‍ത്ത എഴുതിയത്‌ ഞാനായിരുന്നില്ല. എന്നോടൊപ്പം ജോലി ചെയ്യുന്ന മറ്റൊരു സബ്‌എഡിറ്ററാണ്‌. മലയാളത്തിലെ രണ്ടോ മൂന്നോ പത്രങ്ങളില്‍ ജോലി ചെയ്‌ത്‌ പരിചയമുളള അദ്ദേഹം എഴുതിയ വാര്‍ത്ത പിന്നീട്‌ ഒന്നുകൂടെ എടുത്തു വായിച്ചപ്പോള്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒബ്‌ജക്‌റ്റീവിറ്റിയില്‍ എനിക്ക്‌ ആദരവു തോന്നി എന്ന്‌ ഞാന്‍ തുറന്നു പറയട്ടെ.

2. ഭീകരവാദികള്‍ എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചില്ല എന്ന വിമര്‍ശനം ലളിതമായ ഒരു കാര്യമാണ്‌. ഭീകരവാദികള്‍ എന്ന പദം തേജസ്‌ ആരെക്കുറിച്ച്‌ പറയാനും ഉപയോഗിക്കാറില്ല. അത്‌ തേജസിന്റെ മാത്രം ശൈലിയൊന്നുമല്ല. റോയിട്ടേഴ്‌സിന്റെ പോളിസി ഇതത്രെ:
''Reuters has a strict policy toward upholding journalistic objectivity.[citation needed] This policy has caused comment on the possible insensitivity of its non-use of the word terrorist in reports, including the 11 September attacks. Reuters has been careful to use the word terrorist only in quotes, whether quotations or scare quotes. Reuters global news editor Stephen Jukes wrote, "We all know that one man's terrorist is another man's freedom fighter, and that Reuters upholds the principle that we do not use the word terrorist."( http://en.wikipedia.org/wiki/Reuters)

വസ്‌തുനിഷ്‌ഠമായ ഭാഷാനയം എല്ലാ പത്രങ്ങള്‍ക്കും ഉണ്ടാവണം. നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ നമ്മുടെ സെക്കുലര്‍ പത്രങ്ങള്‍ക്കാണ്‌ ഈ നയത്തില്‍ ഏറ്റവും വിള്ളലുള്ളത്‌. ഈ നയം ഉപയോഗിക്കേണ്ടതില്ലെന്ന്‌ അവര്‍ വായനക്കാരെ പഠിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

ഇനി തേജസ്‌ വാര്‍ത്തയിലേക്കു വന്നാല്‍, ആ ആക്രമണം നടത്തിയത്‌ താലിബാനാണെന്നു നേരത്തേ തന്നെ വാര്‍ത്ത വന്നാല്‍ എന്തായിരിക്കും ചെയ്യുക?
ഇതില്‍ ഒരു വ്യത്യാസമേ ഉണ്ടാകൂ. ആയുധധാരികള്‍ക്കു പകരം ആയുധധാരികളായ താലിബന്‍കാര്‍ എന്ന്‌ ചേര്‍ക്കും. എന്തു സാഹചര്യത്തിലാണെങ്കിലും താലിബാന്‍ ഭീകരര്‍ എന്ന എഴുതുകയില്ലെന്ന്‌ തുറന്നു പറയട്ടെ.

പത്രത്തിലും വ്യത്യസ്‌തമായിരുന്നില്ല റിപോര്‍ട്ടിങ്‌. ഇതേ ശൈലി പിന്‍തുടരുകയായിരുന്നു അവരും. എങ്കിലും അതേക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം എന്റെ പിരിധിയ്‌ക്ക്‌ പുറത്താണ്‌.
യഥാര്‍ഥത്തില്‍ താലിബാന്‍ എന്താണ്‌? പാക്‌ താലിബാനും അഫ്‌ഘാന്‍ താലിബാനും വ്യത്യസ്‌തമാണോ? ഐസിസ്‌ എന്താണ്‌ എന്നതൊക്കെ തികച്ചും പ്രസക്തമാണെങ്കിലും തല്‍ക്കാലം ഞാന്‍ അതിലേക്ക്‌ കടക്കുന്നില്ല.


 അതിന് നൗഫല്‍ എന്ന ഫേസ്ബുക്ക് ഫ്രണ്ട് നല്‍കിയ മറുപടി

സംവാദത്തിന് തെളിവായി നൗഫല്‍ പോസ്റ്റ് ചെയ്ത ഒരു ഫോട്ടോ

Noufal Edappal 

തെറ്റ് പറ്റിയാൽ അത് സമ്മതിക്കുക എന്ന മാന്യതയൊന്നും സുഡാപ്പിയിൽ നിന്നും പ്രതീക്ഷിക്കുനില്ല ,കാരണം മുസ്ലിം തീവ്രവാദികളായ തങ്ങളുടെ സഹോദരങ്ങളെ "പോരാളികൾ" എന്നെ വിളിക്കാവൂ എന്നതവരുടെ കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി തീരുമാനമാണ് ,പത്രത്തിന്റെ പോളിസിയാണ്. എഡിറ്റിംഗിൽ വന്ന അബദ്ടമല്ല .
സംഘി തീവ്രവാദികളെ തരംപോലെ ഹിന്ദു ഭീകരർ / കാവി ഭീകരർ എന്ന് വിളിക്കാമെന്നും.
തേജസ്സിനെ ഉപ്പും ചോറും തിന്നുന്ന ബാബുരാജ് ഭഗവത് എന്ന എഡിറ്റർക്ക് പത്രത്തിന്റെ പോളിസി അനുസരിച്ചേ പറ്റൂ , പാക്കിസ്ഥാനിലെ നൂറു കുട്ടികളുടെ ജീവനേക്കാൾ വലുത് അയാൾക്കെപ്പോഴും സ്വന്തം കുടുംബത്തിന്റെ കഞ്ഞിയാവുന്നത് സ്വാഭാവികം .ഇത്രമാത്രം

വിവാദമുണ്ടായിട്ടും ഉടനടി പ്രതികരിക്കാതെ പശുവും ചത്തു മോരിലെ പുളിയും പോയി ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം സമയമെടുത്ത് സുഡാപ്പി ബുജികൾ എഴുതിക്കൊടുത്ത ഒരു താത്വികവുമായി വന്നിരിക്കുന്നു .
സമയത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ വേറൊരു പുകമറ സൃഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് , 100 കുട്ടികൾ കൊല്ലപെട്ടുവെന്ന് അതേസമയം ആ തേജസ്സ്‌ റിപ്പോർട്ടിൽ തന്നെ പറയുന്നുണ്ട് , 300 ലധികം വിദ്യാർത്ഥികൾ അന്ന് ഹാജരുണ്ടായിരുന്ന സ്കൂളിൽ എട്ടോളം അജ്മൽ കസബുമാർ കയറിയാൽ അവർ മരിച്ചെന്ന് കരുതി ജീവനോടെ ഇട്ടേച്ച് പൊവുന്നവരൊഴിച്ച് ബാക്കിയാരും ജീവനോടെ കാണില്ലെന്ന് സാമാന്യ ബുദ്ധിയുള്ളവർക്കൊക്കെയറിയാം; എന്നിട്ടാണ് ഈ ക്രൂരമായ ഉളുപ്പില്ലാത്ത ഈ ന്യായീകരണം .

""""""ഭീകരവാദികള്‍ എന്ന പദം ഉപയോഗിച്ചില്ല എന്ന വിമര്‍ശനം ലളിതമായ ഒരു കാര്യമാണ്‌.ഭീകരവാദികള്‍ എന്ന പദം തേജസ്‌ ആരെക്കുറിച്ച്‌ പറയാനും ഉപയോഗിക്കാറില്ല.അത്‌ തേജസിന്റെ മാത്രം ശൈലിയൊന്നുമല്ല.റോയിട്ടേഴ്‌സിന്റെ പോളിസി ഇതത്രെ"""""-thejus


 അതിന് നല്‍കിയ മറുപടി
Baburaj Bhagavathy

പ്രിയ നൗഫല്‍, താങ്കള്‍ കുപിതനാണ്. താങ്കളുടെ ചോദ്യത്തില്‍ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറാനാണ് ആദ്യം തോന്നിയത്. പക്ഷേ, താങ്കള്‍ ശക്തനായ ഒരു എതിരാളിയായതിനാലും എന്റെ പേര് ഉളുപ്പില്ലാത്ത മനുഷ്യരുടെ കൂട്ടത്തില്‍ പെടുത്തിക്കഴിഞ്ഞ നിലയ്ക്കും നേരിടാതെ നിവൃത്തിയില്ല. എന്നെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യക്തിപരമായ പരാമര്‍ശങ്ങളെ വ്യക്തിപരമായി കാണാതെ സംവാദമായി വികസിപ്പിക്കാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. അതും തേജസിന്റെ വെബ്‌ഡെസ്‌ക് ഇന്‍ചാര്‍ജ് എന്ന നിലയിലല്ല. ബാബുരാജ് എന്ന വ്യക്തി എന്ന നിലയില്‍.
താങ്കളുടെ ചോദ്യത്തില്‍ രണ്ട് വശങ്ങളാണുള്ളത്. അതില്‍ ഒന്ന് ഭീകരത/ഭീകരര്‍ എന്ന പ്രയോഗവും പത്രപ്രവര്‍ത്തനവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമാണ്. മറ്റൊന്ന് എന്നെ വ്യക്തിപരമായി കുരുക്കുന്ന ചില കാര്യങ്ങളാണ്. ഭീകരതയെക്കുറിച്ച് നടത്തുന്ന ചര്‍ച്ച കുറച്ചു കൂടെ വിപുലമായി നടത്തേണ്ടതായതിനാല്‍ ഞാ്്ന്‍ അതിലേക്ക് തല്‍ക്കാലം കടക്കുന്നില്ല.
താങ്കള്‍ പറയുന്നു : //തേജസ്സിനെ ഉപ്പും ചോറും തിന്നുന്ന ബാബുരാജ് ഭഗവതി എന്ന എഡിറ്റര്‍ക്ക് പത്രത്തിന്റെ പോളിസി അനുസരിച്ചേ പറ്റൂ//--ഇതൊരു സത്യമാണ്. പത്രപ്രവര്‍ത്തകര്‍ തുറന്നു പറയാത്ത സത്യം. ലോകത്തില്‍ എല്ലാ പത്രങ്ങള്‍ക്കും എഡിറ്റോറിയല്‍ പോളിസിയുണ്ട്. ആ പോളിസിക്കനുസരിച്ചാണ് അവര്‍ എഴുതുന്നത്. ആ അര്‍ഥത്തില്‍ എല്ലാ പത്രപ്രവര്‍ത്തകരേയും പോലെ ഞാനും ഒരു കൂലിയെഴുത്തുകാരനാണ്. പത്രത്തിന്റെ എല്ലാ നയങ്ങളും എന്റെ നയങ്ങളാവണമെന്നില്ല. പക്ഷേ, പത്രത്തിന്റെ നയത്തിനു വിരുദ്ധമായി ഒരു നയവും അനുവര്‍ത്തിക്കാന്‍ പത്രപ്രവര്‍ത്തകര്‍ക്ക് അവകാശമില്ല. ഇങ്ങനെയല്ലാത്ത ഒരു പത്രവുമില്ല. ഉണ്ടെന്നുള്ളത് നാട്യം മാത്രം.
ഇനി എന്റെ കാര്യത്തിലേക്ക് വന്നാല്‍ തേജസിന്റെ 90 ശതമാനം നയങ്ങളോടും എനിക്ക് യോജിപ്പാണ്.(ശതമാനക്കണക്ക് മാവോയുടെ രീതിയാണ്). അതിനര്‍ഥം 10 ശതമാനം നയങ്ങളെങ്കിലും അങ്ങനെയല്ലാതെയുണ്ട് എന്നു തന്നെയാണ്. (താങ്കള്‍ ചേര്‍ത്ത ചില ലിങ്കുകളെക്കുറിച്ചല്ല പറഞ്ഞുവരുന്നത്). ഒരു കാര്യം താങ്കളുടെ ശ്രദ്ധയില്‍ ഞാന്‍ പെടുത്തട്ടെ. ഈ ചോദ്യം നാം ചില പത്രങ്ങളിലെ പത്രപ്രവര്‍ത്തകരോട് മാത്രമേ ചോദിക്കാറുള്ളൂ. മറ്റുള്ളവരോട് ഒരിക്കലുമില്ല. അവര്‍ക്കും ഇതൊക്കെ ബാധകമാണെങ്കിലും.
//സമയത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ വേറൊരു പുകമറ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് , .....എട്ടോളം അജ്മല്‍ കസബുമാര്‍ കയറിയാല്‍ അവര്‍ മരിച്ചെന്ന് കരുതി ജീവനോടെ ഇട്ടേച്ച് പൊവുന്നവരൊഴിച്ച് ബാക്കിയാരും ജീവനോടെ കാണില്ലെന്ന്// ---ഇതില്‍ ഒരു പുകമറയുമില്ല. 8ഓളം 'ഭീകരര്‍' കയറിയാല്‍ മരിക്കാനിടയുള്ളവരുടെ എണ്ണം നോക്കിയല്ല ആക്രമണം നടത്തിയവര്‍ക്കുള്ള വിശേഷണം തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്. അതിന് തീര്‍ച്ചയായും ജേര്‍ണലിസ്റ്റിക്കായ മാനദണ്ഡങ്ങള്‍(!) ഉണ്ട്.
//സംഘി തീവ്രവാദികളെ തരംപോലെ ഹിന്ദു ഭീകരര്‍ / കാവി ഭീകരര്‍ എന്ന് വിളിക്കാമെന്നും// തീര്‍ച്ചയായും ഇതൊരു ചോദ്യമാണ്. മറുപടി അര്‍ഹിക്കുന്നതുമാണ്.

//പോയി ഒരാഴ്ചക്ക് ശേഷം സമയമെടുത്ത് സുഡാപ്പി ബുജികള്‍ എഴുതിക്കൊടുത്ത ഒരു താത്വികവുമായി വന്നിരിക്കുന്നു // ഞാനൊരു മണ്ടനാണെന്ന് നിങ്ങളും അല്ലെന്ന് ഞാനും!! അതു വേണ്ട. പക്ഷേ, താങ്കള്‍ പറഞ്ഞതില്‍ കാര്യമുണ്ട്്. ആ വിശദീകരണം ഞാനാണ് നല്‍കിയതെങ്കിലും ആ പോളിസി വികസിപ്പിച്ചെടുക്കുന്നതില്‍ 'സുഡാപി'കള്‍ക്ക് പങ്കുണ്ട്. ആ അര്‍ഥത്തില്‍ ്അവര്‍ എഴുതിത്തന്നത് ഞാന്‍ എഴുതി എന്നു പറഞ്ഞാല്‍ താത്വികമായി ശരിതന്നെ.

അടുത്തതായി എഡിറ്റോറിയലും വാര്‍ത്തയെഴുത്തും തമ്മിലുള്ള ബന്ധവും നൗഫല്‍ പരിഗണിക്കണമെന്നു തോന്നുന്നു. എഡിറ്റോറിയലും വാര്‍ത്തയും രണ്ടും രണ്ടാണ്. ലേഖനവും വാര്‍ത്തയും അതുപോലെത്തന്നെ വ്യത്യസ്തമാണ്. പത്രത്തിന്റെ പോളിസിയുമായി യോജിപ്പില്ലാത്തവര്‍ പോലും അങ്ങനെയാണ് പല പത്രങ്ങളിലും ജോലി ചെയ്യുന്നത്. സത്യത്തില്‍ പത്രത്തിന്റെ പോളിസി അവരുടെ വാര്‍ത്താശൈലിയിലല്ല പ്രതിഫലിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും അത് അവര്‍ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന വാര്‍ത്തയേത് ഒഴിവാക്കുന്നതേത് എന്നതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്. എഴുത്തുകാരുടെ ശൈലി വാര്‍ത്തയിലുണ്ടാവരുത് എന്നാണ് പ്രത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റെ നിയമം. പക്ഷേ, അത് എഡിറ്റോറിയലിലുണ്ടാകാം. ലേഖനങ്ങളിലുണ്ടാകാം. ഫീച്ചറുകളിലുണ്ടാവാം.
ഇതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് നാം ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന വാര്‍ത്ത ഒബ്ജക്റ്റീവ് ആയി എഴുതിയതാണ് എന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്. പക്ഷേ, വാര്‍ത്തകളില്‍(അത് ഞാന്‍ ഉറപ്പിച്ചു പറയട്ടെ വാര്‍ത്തകളില്‍) ഭീകരര്‍ എന്ന പ്രയോഗത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചര്‍ച്ച, ഭീകരതയെന്ന പ്രയോഗവും പത്രപ്രവര്‍ത്തനവും എന്ന ചര്‍ച്ച നടത്താതെ പൂര്‍ണമാവില്ല. അതിലേക്ക് ഞാന്‍ തീര്‍ച്ചയായും വരും. ഇനി താങ്കള്‍ ക്ഷണിച്ചില്ലെങ്കിലും.
                                                                                                                                                (തുടരും...)